آب – فراوان‌ترین مولکول انسان – راه‌های به دست آوردن و از دست‌دادنش

فراوان‌ترین مولکول بدن ما آب است. مانند هر ماده‌ی دیگری در بدن، چه کم شدنش و چه تجمع بیش از حدش، برای ما ضرر دارد.

این اختلالاتِ حاصل از تغییرِ حجم آب بدن، بسیار شایع بوده و بارها و بارها گریبان همه‌مان را خواهد گرفت.

علامتش می‌تواند تنها کمی خستگی و بی‌حوصلگی باشد. می‌تواند هم ما را بکشد. می‌تواند سریع اتفاق بیفتد – ظرف ثانیه‌ها و دقیقه‌ها (مثل خونریزی شدید). می‌تواند هفته‌ها و ماه‌ها طول بکشد.

 به همین خاطر، مهم است که اختلالاتش را بشناسیم. بتوانیم در معاینه آن‌ها را تشخیص بدهیم. مهم است که درمانشان را بدانیم.

و برای این که آن‌ها را تشخیص داده و درمان کنیم، نخست مهم است که نحوه‌ی تنظیم آب را کاملاً درک کنیم. مشکل در هر جای این چرخه‌ی تنظیم، باعث اختلالات آب خواهد شد.

مانند کلسیم، آهن، ویتامین‌ها و دیگر مواد مغذی، چرخه و متابولیسم آب نیز یک سری منابع به دست آوردن و یک سری راه‌های از دست دادن دارد.

منابع به دست آوردن آب

دو منبع عمده برای کسب آب وجود دارد:

۱. آب و مایعاتی که می‌نوشیم و در غذا وجود دارد.

۲. آبی که از اکسیداسیون قند‌ها در بدن به وجود می‌آید. سوختن قند‌ها، دی‌اکسید کربن و آب تولید می‌کند. آن‌قدر زیاد نیست. در یک فرد بالغ، حدود ۲۰۰ میلی‌لیتر آب در ۲۴ ساعت از متابولیسم تولید می‌شود.

تغییرات نخستین منبع برایمان مهم‌تر است. مخصوصاً در بعضی از گروه‌های سنی (دو انتهای طیف)، کاهش مصرف از علل شایع و مهم کم‌آبی (Dehydration) است.

یک نوزاد یا شیرخوار نمی‌تواند بگوید تشنه است. همین اتفاق برای سالمندان – مخصوصاً در خانه سالمندان – نیز می‌افتد. ممکن است نتوانند به خوبی صحبت کنند یا این‌که به آن‌ها توجه لازم نشود. این دو انتهای طیف سنی، ممکن است تنها به دلیل دریافت مایعات ناکافی، کارشان به بیمارستان بکشد.

برای امتیاز دهی به این مطلب، لطفا وارد شوید: برای ورود کلیک کنید