درک و شناسایی ذی‌نفعان مختلف و اثرگذاری و اثرپذیری آن‌ها در سیستم سلامت، کلید تحلیل سیستمی است. توجه به این شبکه ذی‌نفعان می‌تواند درک بهتری از مشکلات، عملکرد و مسیر بهبود سیستم سلامت فراهم کند.

کدام بیماری انگلی است که بیشترین مرگ و میر را در کل جهان دارد؟ بله، درست می‌گویید، مالاریا. یک بیماری مهم و خطرناک که حداقل ۳ میلیارد نفر در دنیا در مناطقی زندگی می‌کنند که امکان ابتلا به آن وجود دارد. و از آن ترسناک‌تر که میزان مقاومت این انگل به داروهای فعلی، رو به

سیستم مجموعه‌ای از اجزاست که با هم تعامل می‌کنند و حاصل کارشان فراتر از عملکرد تک‌تک عناصر است. در حوزه سلامت، چهار کلان‌سیستم (بیمار، تیم مراقبت، سازمان و محیط) وجود دارد که بر هم اثر می‌گذارند و طبابت سیستمی به معنای دیدن این روابط و بهبود کل سیستم است، در حالی‌که practice-based learning بیشتر بر اصلاح و بهبود عملکرد فردی پزشک تمرکز دارد.

این نوشته با استعارهٔ صدف مارپیچی ناتیلوس توضیح می‌دهد که یادگیری عمیق با رشد تدریجی و لایه‌لایه، مانند ساخت پوسته‌های جدید ناتیلوس، به‌مرور کامل می‌شود.

قسمت قابل توجهی از پزشکی از جنس حل مسئله (problem solving) هست، این‌طور نیست؟ به این معنا که ما در نقطهٔ A هستیم و می‌خواهیم به نقطهٔ B برسیم و حالا می‌خواهیم راه‌های رسیدن از A به B را کشف بکنیم. بیست و چهار ساله‌ای با درد شکم (نقطهٔ A) داریم و می‌خواهیم به تشخیص

مدت زیادی نیست که از فراگیر شدن فعل to) google) گذشته و حالا با دسترسی عموم مردم به LLMها (large language modelهایی که از طریق ChatGPT یا Google Gemini می‌توان از آنها استفاده کرد) شاید وقتش باشد با فعل جدید to) prompt) هم خو بگیریم. در این نوشته به بیان نکاتی برای نوشتن پرامپت‌های بهتر می‌پردازیم.