استدلال بالینی: نقص تفکر یا نقص دانش؟

آسان است که با داشتن اطلاعات بی‌‌نقص، یک تصمیم بی‌‌نقص گرفت؛ [اما] پزشکی از تو می‌‌خواهد که با وجود اطلاعات ناقص، تصمیم بی‌‌نقص بگیری.

قوانین پزشکی؛ سیدارتا موکرجی

آخرین فردی که تشخیصش برای شما و سایر اعضای کادر درمان – حداقل در روز نخست مشخص نبود – به خاطر بیاورید.

در موردش چطور فکر کردید؟ چرا تشخیصش را نمی‌دانستید؟ امکانات تشخیصی کافی در اختیار نداشتید؟ درست است؛ کمبود امکانات گریبان‌گیر همه‌مان شده است.

دیگر چه؟ بیمار بخشی از اطلاعات را مخفی می‌کرد؟ پیش می‌آید. شاید هم بیماری بخشی از اطلاعات را مخفی می‌کرد و هنوز چهرهٔ خود را به درستی نشان نداده بود؟ این‌ها نیز درست، ممکن و حتی محتمل هستند. اما دلیل دیگری ندارد؟ شاید بگویید دانش و سواد ناکافی ما؟ بله. گاهی نیز مسئله این نیست – اما نه همیشه. تجربهٔ اندک‌مان؟ این مورد نیز همین‌طور.

علت دیگری نمی‌تواند داشته باشد؟ نحوهٔ فکر کردن‌مان چه؟ ما قبول می‌کنیم که نقص دانش داریم، اما نقص فکر کردن چطور؟ فکر می‌کنید کدام شایع‌تر است؟ البته همین‌جا تأکید کنیم که جدایی محکمی بین این دو نیست. این دو به بیش از آن‌چه تصور می‌کنیم به هم مرتبط هستند.

برای امتیاز دهی به این مطلب، لطفا وارد شوید: برای ورود کلیک کنید