هشت سال قبل از مرگش، یعنی در سال ۱۹۸۸، کارگردان لهستانی کریشتوف کیشلوفسکی (Krzysztof Kieślowski) در ۴۶ سالگی، فیلمی دیگر را اکران کرد. این فیلم هم به صورت تک قسمتی مستقل با نام A Short Film About Love، و هم به صورت قسمتی از سریال دکالوگ (Dekalog) – با پایانی متفاوت‌تر – اکران شده است.
دکتر با صدایی تسکین‌دهنده صحبتش را شروع کرد: «اوه (Ove) یه مشکل قلبی داره …» و بعد مجموعه‌ای از اصطلاحات را ردیف می‌کند که هیچ انسانی از آن سر در نمی‌آورد مگر دست‌کم ده سالی پزشکی خوانده یا اعتیاد شدیدی به تماشای برخی از سریال‌های خاص تلویزیون داشته باشد. پروانه طوری دکتر را نگاه می‌کند
در این تابلو چه می‌بینیم؟ شاید قبل از هر چیز مرد مسن قد بلندی را ببینیم که با کت و شلوار مشکی، پنس و دست خونی در میانه تصویر ایستاده است. با توجه به نام تابلو انتظار می‌رود که دکتر گراس باشد. رزیدنت‌ها در کنار وی با دقت و وسواس در حال کار بر روی
برای وی بیمارستان همانند خانه‌اش بود. این جمله را در مراسم تقدیر از پزشک و استاد پیش‌کسوت می‌شنویم. بار معنایی مثبت دارد. از تعهد او می‌گوید. از عشق و علاقه‌اش. از زمانی که به طبابت می‌گذراند. اما همین جمله در مورد یک بیمار چه؟ احمدرضا احمدی، بارها در بیمارستان بستری شده بود و کمتر شاعر
تشتر، ایزد باران، با «اَپوش» دیو خشکی به پیکار بر می‌خیزد و در سه نوبت که بر وی پیروز می‌شود، هر بار ده شبانه‌وز باران می‌بارد. در اثر جریان سیل، اهریمن و یارانش نابود می‌شوند و آنگاه باد تندی می‌وزد و آب‌ها را به کرانه‌ای می‌برد که از آن دریای فراخکرت به وجود می‌آید. این
پوشاک در می‌آوری، در می‌آوریم، در می‌آورید بارانی، ژاکت، کت، بلوز پشمی، نخی، کنفی دامن، شلوار، جوراب، لباسِ زیر گذاشته، آویخته، انداخته به پشتِ صندلی، انداخته از لته‌یِ پاراوان: فعلاً پزشک می‌گوید چیز جدی‌ای نیست خواهش می‌کنم لباس بپوشید، استراحت کنید، سفر بروید بخورید در صورتی که، قبل از خواب، بعد از غذا سه ماهِ
