در منابع دوره‌ی پزشکی عمومی بهای کافی به مبحث پلی سیتمی داده نشده است؛ در حالی که در بالین با آن زیاد برخورد خواهیم داشت.
ما هم در مدرسه پزشکی قصد نداریم این مبحث را به صورت جزئی بررسی کنیم؛ اما برای کامل شدن پازل هماتولوژی و تصویری که می‌خواهیم از آن در ذهن شکل بگیرد، باید پلی سیتمی و اختلالات میلوپرولیفراتیو را تا حدی بشناسیم.
یک دلیل دیگر نیز برای این‌کار داریم. احتمال تشخیص ندادن این دسته از بیماری‌ها زیاد است و به راحتی نادیده گرفته می‌شوند و این موضوع می‌تواند عواقب جدی برای بیمار داشته باشد.
در این نوشته، به رویکرد تشخیصی به یک فرد با هموگلوبین بالا می‌پردازیم. همان چیزی که بین افراد به غلظت خون معروف است. هر چند اشتباه نیز نمی‌گویند، زیرا که افزایش سلول‌ها (پلی سیتمی) منجر به افزایش ویسکوزیته خون شده و در این‌جا منظور افراد از غلیظی خون، concentration نیست؛ بلکه thickness یا ویسکوزیته است.
در درس قبلی، تعریف و تفاوت اریتروسیتوز و پلی سیتمی را توضیح داده‌ایم و توصیه می‌کنیم حتماً قبل از مطالعه‌ی ادامه‌ی این نوشته، ابتدا آن را بخوانید.
با وجود گفتن این تفاوت لغوی، دقت کنیم که اکنون اکثر منابع بالینی، تفاوتی بین اریتروسیتوز و پلی سیتمی در نظر نمی‌گیرند و آن‌ها را معادل هم قرار می‌دهند (به علت تغییرات گایدلاین تشخیصی پلی سیتمی ورا). ما نیز در مدرسه پزشکی به همین روند ادامه می‌دهیم.
شما به این محتوا دسترسی ندارید
برای مطالعه ادامه این مطلب نیازمند اشتراک ویژه مدرسه پزشکی هستید. خرید اشتراک از طریق صفحه شخصی امکان‌پذیر است.
ترتیبی که مدرسه پزشکی برای مطالعه درس‌های این مجموعه پیشنهاد می‌دهد به صورت زیر است:
برای امتیاز دهی به این مطلب، لطفا وارد شوید: برای ورود کلیک کنید
