نگاهی به پدرش روی تخت کرد. با پزشک از اتاق بیرون آمد. با ترس پرسید: – آقای دکتر. حال پدرم چطور است؟ – پدر شما را که خدا بیامرزد. پزشک این را گفت و رفت.  به نظر شما در موقعیت فوق، ارتباط با بیمار و همراهان او مؤثر بوده است؟ اصلاً شما موقعیت فوق را یک

شناسایی نشانه‌ها (Cues Picking) در میان گفتگو کار راحتی نیست. نشانه‌ها در میان نویز، از جنس سیگنال هستند. آن‌ها به آن‌چه بیمار می‌گوید، اضافه کرده یا آن را تغییر می‌دهند یا بر قسمتی تأکید می‌کنند یا حتی بخشی از حرفش را نقض می‌کنند. گاهی اوقات این نشانه‌ها به نفع این است بیمار نمی‌داند یا مردد

هیچ‌گاه به صحبت‌های ضبط‌شده‌ی‌ خود با یک بیمار گوش داده‌اید؟ فرض کنید صحبت ضبط‌شده‌ی خود با یک بیمار را در اختیار دارید. به نظرتان سؤال‌هایتان چگونه است؟ مثلاً می‌پرسید که دردتان شما را شب از خواب بیدار می‌کند یا می‌پرسید که دردتان چگونه است؟ سؤال اول یک سؤال بسته و سؤال دوم یک سؤال باز

همه ما تجربه‌ی ارتباط بالینی نامطلوب را داشته‌ایم. از این‌که اطلاعات لازم به دست نیامده تا این‌که پرخاشگری کلامی و حتی فیزیکی و دلخوری پیش آمده باشد. بی‌شک این‌گونه نیست که تمامی علت، به خاطر کمبود مهارتی ما باشد. اما همه‌ی شرایط که دست ما نیست. مثلاً یک اورژانس شلوغ و با کمبود امکانات را

در عکس یک خرموش کانگورویی (kangaroo rat) را می‌بینید. آن‌ها همانند کانگورو می‌جهند، برای همین چنین نامی گرفته‌اند. خرموش‌های کانگورویی یک ویژگی شگفت‌انگیز دیگر نیز دارند. می‌توانند آب ننوشند و صرفاً با آب تولید شده از فرایندهای متابولیک و آب موجود در غذا، به زندگی ادامه بدهند. آن‌ها حتی برخلاف انسان، اگر آب دریا را