پزشکان عاشق برچسب‌گذاری هستند. با توجه به میزان دانشی که در ذهن‌شان است، هر کدام تعدادی برچسب در ذهن دارند که دلشان می‌خواهد آن را به بیمار بچسبانند و فرد را در یک دسته‌ی بیماری مشخص قرار دهند: سیروز در زمینه‌ی هپاتیت بی، اختلال شخصیت پارانوئید، بهجت، پرتس، گلوکوم، سکته‌ی مغزی و فشار خون بالا. …
فرض کنید فردی پنجاه ساله با درد قفسه‌ی سینه که به شکل حاد شروع شده، به اورژانس مراجعه کرده است. هیچ اطلاعات دیگری از او ندارید. احتمال این‌که دردش به خاطر پنومونی باشد، چقدر است؟ همین‌جا باید واژه‌ی احتمال (Probability) را تعریف کنیم. احتمال یعنی وقوع یک رویداد، چقدر قابل انتظار است؟ ما پیوسته در …
سؤال‌های اولیه ۱) می‌خواهم واقعاً بیمار را ببینم یا صرفاً Survival Mode است؟ ۲) شرح حال و معاینه تکمیل است؟ خودم بیمار را دیده‌ام و اطلاعات را چک کرده‌ام یا شرح حال دیگران است؟ ۳) آیا در معاینه، آن‌چه مطمئن هستم و آن‌چه شک دارم را جدا کرده‌ام؟ ۴) لیست مشکلات (Problem List) بیمار چگونه است؟ آن …
هر پزشکی، در دوران تحصیلش، حداقل در یکی از بیمارستان‌های اصلی شهر کار کرده است. بیمارستان‌هایی که از شهرها و روستاهای اطراف، بیمارانِ بدونِ تشخیص یا با درمان دشوار را به آن‌جا ارجاع می‌دهند. معمولاً در این بیمارستان‌ها، تعداد انگشت‌شماری پزشک وجود دارند که آن‌ها را بهترین می‌دانیم. برخی می‌گوییم که «نابغه»اند. دلمان می‌خواهد شبیه …
از آن‌جایی که اعضای کادر درمان نیز بیمار می‌شوند، پیش می‌آید که بیمار با سمیولوژی آشنا باشد و از همان ابتدا با کلمات پزشکی شکایت خود را بگوید. اما عمده‌ی افراد با کلمات غیرپزشکی این کار را می‌کنند. مثلاً از این می‌گویند که وقتی نفس عمیق می‌کشند، در فلان قسمت قفسه سینه درد حس می‌کنند. …
