درد، شایع‌ترین دلیلی است که یک نفر را به پیش پزشک می‌کشاند و در کنار تروما – که البته آن هم تقریباً همیشه درد می‌دهد – شایع‌ترین علت مراجعه به اورژانس نیز هست. و مثل همیشه، شایع‌ترین‌های پزشکی، سخت‌ترین قسمت‌های آن‌ها نیز هستند. رسیدن از یک شکایت یعنی درد به تشخیص صحیح، مسیری دشوار است.
فرض کنید که یک آقای جوان ۳۴ ساله را به بیمارستان آورده‌اند. سابقه‌ی بیماری خاصی ندارد. فقط قبلاً در یازده سالگی، آپاندکتومی شده است. اکنون چند روز است که تب دارد. صبح امروز به همسرش گفت که ادرارش تغییر رنگ ادرار داده و در نهایت اکنون خانواده‌اش به خاطر کاهش هشیاری و گیج شدن، او
امید به زندگی انسان‌ها افزایش یافته است و متعاقباً، شیوع بیماری‌های مزمن. در نتیجه افرادی که به ما مراجعه می‌کنند، مخصوصاً اگر مسن باشند، معمولاً یک یا بیشتر بیماری مزمن دارند و اکنون به خاطر شکایت یا علامت جدیدی، مراجعه کرده‌اند. در این‌جا، رویکرد تشخیصی و درمانی ما متفاوت خواهد شد. برخی از بیماری‌های مزمن،
در پزشکی و خصوصاً در تشخیص بیماری‌های روماتولوژی، بسیار در مورد معیارها (کرایتریا) می‌خوانیم و از آن‌ها استفاده می‌کنیم. بارها نیز در راندهای بالینی می‌شنویم که کرایتریای فلان بیماری چیست؟ هر گاه پرسش‌ها به سر برسند، همیشه این سؤال را می‌توان پرسید. سؤال محبوبی بین اتندهاست. در ادامه به مفهوم کرایتریا خواهیم پرداخت. کرایتریا (criteria)،
رشته‌ی روماتولوژی، سراسر چالش تشخیصی است و به جرأت می‌توان آن را از این حیث، جزء پرابهام‌ترین‌ها دانست. تشخیص بیماری‌های روماتولوژی مسیری مستقیم نیست. خواندن و تسلط بر تکست‌بوک لازم است ولی کافی نیست و به تنهایی نمی‌تواند راهگشای تشخیص باشد. به چیزی فرای تکست‌بوک نیاز است؛ چیزی از جنس تجربه و استدلال بالینی. هر
انتظار داریم که حرکت از بیمار به سمت بیماری، با شرح حال و معاینه فیزیکی شروع شده و از طریق استدلال بالینی به یک تشخیص پزشکی اولیه برسیم و سپس تست‌ها را برای تأیید یا رد تشخیص ارسال کنیم. هر چند که مسیرِ واقعیِ رسیدن به تشخیص، بسیاری از اوقات طبق انتظار ما پیش نمی‌رود
بعید است که روزانه در بیمارستان عبارت استدلالِ بالینی به گوش یک دانشجو نخورد. حتی اگر آن را به شکل مستقیم نشنود، معادل‌های رسمی و غیررسمی آن مثل «این تشخیص به او نمی‌خورد» یا «به نظرم فلان است» را مرتباً می‌شنود. چه می‌شود که این عبارات را به کار می‌بریم؟ چطور به این نتایج می‌رسیم؟
عمده‌ی پزشکان با تشخیص دادن سر و کار دارند. یک فرد، با مجموعه‌ای از علائم – که حتی نمی‌تواند آن‌ها را به درستی توصیف کند – مراجعه کرده و پزشک باید مشکل را تشخیص بدهد. تشخیص با مشخص هم‌خانواده است. اگر به ریشه diagnosis نگاه بکنیم، این ترجمه برایمان روشن‌تر می‌شود. واژه diagnosis از ریشه
در درس رویکرد تشخیصی در آمبولی ریه به طور مفصل به سختی‌ها و موانع موجود در راه تشخیص آمبولی ریه پرداختیم؛ از خطاهای شناختی پزشکان گرفته تا محدودیت‌های موجود در روش‌های تشخیصی آزمایشگاهی. بحث مدیریت و درمان آمبولی ریه ابعاد مختلفی دارد که باید به آن توجه کنیم. جزئیات فراوانی هم هست که همگی در
Emboli که جمع واژه‌ی embolus است، به معنی قسمتی از یک ماده است که مثلاً از یک لخته خون یا هر ماده‌ی دیگر، جدا شده و در جریان خون حرکت می‌کند. این تکه می‌تواند در عروق و مخصوصاً در محل دو شاخه شدن عروق کوچک گیر کرده و باعث انسداد شود. هر زمان که یک
