بالا آوردن خون، چه از مسیر هوایی باشد و چه از مسیر گوارش، چه برای بیمار و چه پزشک او، ترسناک و استرس‌آور است. گاهی صرفاً در حد چند دقیقه فرصت داریم تا اقدامات اولیه را انجام بدهیم و بسیار پیش می‌آید که مجبوریم با اطلاعات ناکافی، یک تصمیم به اندازه‌ی کافی خوب – یعنی

قهرمان شوکت لب‌ها را با زبان لیسید: «آلو به من می‌سازد، برای صفرا خوب است. (دستی به پیراهن زرد درخشان کشید) من صفرا دارم، (گویی امتیازی ویژه را به رخ می‌کشید) بس که دنبه خورده‌ام. می‌گذاشتم لای نان و فلفل – نمک می‌زدم.» خانه ادریسی‌ها | غزاله علیزاده این پاراگراف از کتاب خانه ادریسی‌ها از

تعداد علائم و نشانه‌ها در پزشکی آن‌قدر زیاد است که پزشکِ تکه‌تکه‌ی امروز، حتی شاید نام نیمی از نشانه‌های یک رشته‌ی تخصصی را نداند و صرفاً نشانه‌های عمومی‌تر یا نشانه‌های مرتبط با رشته‌ی تخصصی خودش را بشناسد. طبیعتاً، رشته‌های ماژور پزشکی – بیماری‌های زنان و زایمان، طب کودکان، طب داخلی و جراحی عمومی – با