پیشینیان، میراث قابل توجهی برای انسان به جا گذاشتهاند. هر چند برخی از آنها در زندگی انسان مدرن غیر مفید شدهاند، اما برخی نیز مثل سیستم کمپلمان آنقدر ارزشمند هستند که لقب نگهبان فضای داخل عروقی یا The Guardian of Intravascular Space به آنها داده شده است. موجودات در طول تکامل، برای در امان ماندن
ویلیام هبردن، پزشک سرشناس، این تعریف تأملبرانگیز و همچنان ملموس را حدود ۳۰۰ سال پیش از روماتیسم ارائه کرد. آن زمان به دردهای اسکلتی – عضلانی که علتشان را نمیدانستند و هر یک هم رفتار منحصر به فردی هم داشتند، روماتیسم میگفتند. لغت روماتیسم (rheumatism) و ریشه آن یعنی rheum خیلی قدیمی است و به
خانمی ۲۷ ساله به مرکز درمانی که شما پزشکش هستید مراجعه کرده است. آن روز مدام صدایی در حیاط خانهشان به گوشش میخورده که توجهش را جلب کرده است. به دنبال صدا میرود و در گوشه حیاط، گربه نارنجی رنگی با جثه کوچک میبیند و به سمتش میرود. قصد داشته او را نوازش کند که
فرض کنید بگوییم که چهل درصد انسانها، یعنی ۲ نفر از هر ۵ نفر، ماده خاصی را در بدنشان بیشتر دارند. شاید با خودمان بگوییم خب احتمالاً یک توزیع طبیعی است و موضوعی غیرعادی نیست. مثلاً مگر همه انسانها میزان ملانین پوستشان یکسان است؟ اما اگر بگوییم همین ماده با بسیاری از بیماریهای قلبی و
اگر تا به حال به فهرست مطالب کتاب اصول طب داخلی هریسون نگاهی انداخته باشید، بعد از بخش اول که فصلهای مرتبط با حرفهی پزشکی است (The Profession of Medicine)، به بخش دوم با عنوان Cardinal Manifestation and Presentation of Diseases میرسیم. کلمهی cardinal به چه معناست؟ طبق تعریف دیکشنری وبستر و به آن معنی
در منابع دورهی پزشکی عمومی بهای کافی به مبحث پلی سیتمی داده نشده است؛ در حالی که در بالین با آن زیاد برخورد خواهیم داشت. ما هم در مدرسه پزشکی قصد نداریم این مبحث را به صورت جزئی بررسی کنیم؛ اما برای کامل شدن پازل هماتولوژی و تصویری که میخواهیم از آن در ذهن شکل
با وجود شایع بودن و مرگ و میر بالای ناشی از پنومونی و همچنین پیشرفت سریع روشهای تشخیصی، هنوز سر و کله زدن با پنومونی و تشخیص و درمان صحیح آن، چالش بزرگی برای ما پزشکان است. پاتوژنهای زیادی هستند که میتوانند باعث ایجاد التهاب پارانشیم ریه یا پنومونی شوند؛ از عوامل باکتریایی گرفته تا
پنومونی یا ذاتالریه یکی از شایعترین بیماریهاست و بخش عمدهای از مراجعات سرپایی و بستریها در بخشهای جنرال، عفونی و بخش مراقبتهای ویژه را به خود اختصاص میدهد. تظاهرات پنومونی در یک طیف قرار میگیرد؛ از یک تب و سرفهی خفیف تا یک پنومونی شدید به صورت دیسترس تنفسی، سپسیس و شوک سپتیک. پنومونی مرگ
در آنمی (کم خونی) نیز همانند هر اختلال دیگر، تعدادی شکایت (symptom) و علامت یا نشانه (sign) به وجود میآید. ایدهآل این است که این موارد برجسته باشند. اما میبینیم که افرادی با هموگلوبین پایین – حتی تا حدود ۹۰ درصد کاهش یافته – مراجعه میکنند و ممکن است شکایت خاصی به جز خستگی و
بیمار دیدن در درمانگاه با بیمارستان تفاوتهای عمده دارد. مثلاً یک هدف در درمانگاه این است که بتوانیم مواردی را که نیاز به بستری دارد جدا کرده و به بیمارستان ارجاع بدهیم. در عین حال، از ارجاع دادن بیش از حد به سطحهای تخصصی و فوق تخصصی اجتناب کنیم. به همین خاطر سعی کردیم در
