یاد کردن از فردریش گوستاو یاکوب هنله، پزشک و پاتولوژیست آلمانی، نقطه آغاز مناسبی برای نوشتن از فوروزماید (با نام تجاری معروف لازیکس) است.
هنله، بیش از دویست سال پیش، در سال ۱۸۰۹ میلادی به دنیا آمد. نام هنله، قوس معروف نفرون را برای‌مان یادآوری می‌کند؛ اما دستاوردهای دیگر هنله، کم‌تر از دستاوردش در مورد کلیه نیستند.
هنله، با دغدغه‌ها و فکری فراتر از زمان خود، از مخالفان «میاسما» بود. طرفداران میاسما می‌گفتند که طاعون، وبا و دیگر بیماری‌های مسری کشنده، به خاطر نوعی هوای مسموم و آلوده ایجاد شده که از مواد در حال پوسیدن آزاد می‌شود.
هنله مخالف بود. شاگرد او، رابرت کخ، نیز مخالف بود. کخ راه استاد را ادامه داد و در نهایت توانست نظریه‌ی میکروبی را برای بیماری‌ها اثبات کند. اما نام هنله نیز فراموش نشد.
علاوه بر این‌که او را از پیش‌گامان پزشکی مدرن می‌دانند، نام او به کشفیات فراوانش در بدن انسان نیز گره خورده که معروف‌ترین‌شان لوپ هنله یا همان قوس هنله است.
سال ۱۸۶۶ بود که هنله این ساختار را با نقاشی‌هایی که از آن کشیده بود، به جامعه علمی معرفی کرد.
(منبع عکس)
شما به این محتوا دسترسی ندارید
برای مطالعه ادامه این مطلب نیازمند اشتراک ویژه مدرسه پزشکی هستید. خرید اشتراک از طریق صفحه شخصی امکان‌پذیر است.
ترتیبی که مدرسه پزشکی برای مطالعه مجموعه درس‌های فارماکوپاتوفیزیولوژی کلیه پیشنهاد می‌دهد، به صورت زیر است:
برای امتیاز دهی به این مطلب، لطفا وارد شوید: برای ورود کلیک کنید
